पसायदान
'आता विश्वात्मके देवे । येणे वाग्यज्ञे तोषावें । तोषोनि मज द्यावे । पसायदान हे ॥ १ ॥ जे खळांची व्यंकटी सांडो । तथा सत्कर्मी रती वाढो । भूतां परस्परे पडो । मैत्र जीवाचें ॥ २ ॥ दुरितांचे तिमिर जावो । विश्व स्वधर्म सूर्ये पाहो । जो जे वांछील तो ते लाहो । प्राणिजात ॥ ३ ॥ वर्षत सकळ मंगळीं । ईश्वरनिष्ठांची मांदियाळी । "अनवरत भूमंडळी भेटतु भूतां ॥ ४ ॥ चलां कल्पतरूंचे आरव । चेतना चिंतामणींचें गांव । बोलते ते अर्णव । पीयूषाचे ॥ ५ ॥ चंद्रमे जे अलांछन । मार्तंड जे तापहीन । ते सर्वांही सदा सज्जन । सोयरे होतु ॥ ६ ॥ किंबहुना सर्वसुखी । पूर्ण होऊनी तिहीं लोकीं । भजिजो आदिपुरूखीं । अखंडित ॥ आणि ग्रंथोपजीविये। विशेषीं लोकी इये । दृष्टादृष्टविजयें । होआवें जी ॥ येथं म्हणे श्री विश्वेश्वराओ । हा होईल दानपसावो । येणें वरें ज्ञानदेवो । सुखिया झाला ॥
-संत ज्ञानेश्वर
No comments:
Post a Comment